Şu haberi görünce garip duygular içine girdim. Abdülkadir'e, Yusuf'a bakıp 18 yıllık ömrü hayatında hepi topu 10 profesyonel maç oynayıp 5'inde fahiş hata yapan ama kendisinin daima arkasında duran camiasını, 2002'de son çıkış kapısını kaçıran Hasan Şaş'mış gibi çerez parasına satan Ozan Kabak'a mı kızayım, her hücresiyle nefret ettiğim Ahmet Ağaoğlu beyefendinin gayet haklı olan bu serzenişine mi şaşırayım, yoksa 1 yıllık başkanın yakın tarihte gördüğüm tüm Galatasaray yöneticilerinden daha iyi pazarlık yaptığına mı kahrolayım bilemiyorum. Ama öyle ya da böyle 1 yıl önce tarihin en büyük ekonomik bunalımlardan yaşayan Trabzon'un bugün satılacak oyuncusunda tok satıcıyı oynayabilmesi inanılmaz bir yöneticilik başarısıdır.
Ayrıca Mbappe altından girip üstünden de çıksan 10 tane Abdülkadir etmez, çok doğru söylemiş. Sırf herif itici diye her söylediğiyle makara geçmenin lüzumu yok. Fiko da Fener Euroleague'de estirirken çıkıp ''30 milyon verdiğin yerde şampiyon olup 2 milyon kazanmak felaket ticarettir'' demişti ve sonuna kadar haklıydı. Aynı bugün diğer takım taraftarlarının Ağaoğlu'na söylediği gibi o zaman da haklı olduğunu bile bile Fenerliler Fiko'ya küfür yağdırmıştı. Futbol piyasası uçmuş gitmiş, paralar korkunç yerlere ulaşmış da ben de 250 milyon euro para verdikten sonra 1 tane Mbappe yerine 10 tane Abdülkadir'e sahip olmayı tercih ederim. Sporun içinde sakatlığı da var, başka trajik olayları da. 1 oyuncuya bel bağlayıp bu kadar yatırım yapmak nereden bakarsan saçmasapan bir iştir. Neymar'a 200 küsur dayayan PSG'nin 2 yıldır son 20 yılın en kötü Barca'sı kadar bile olamaması da bunun göstergesidir.