Cevap: En Korktuğunuz An?
2-3 sene evvel oturma salonunda televizyon'da maç izliyodum. Salon'nun bir de kapısı var, kapanın arkasında ise boş bir salon, sağı solu tuvalet, mutfak, yatak odaları felan işte. Önce hayal etmeye başladım: 'Ulan şu kapının yanından daha yeni biri mi geçti? Yok la kim geçecek, evde yalnızım zaten'.
Bu düşüncelerle telaşa kapıldım. Maçı felan unuttum, iyice korku sardı. Sonra televizyona bakıyormuş gibi bir de o boş salona bakıyodum bir kaç kez.
Yirmi dakika felan geçti, harbiden hissetmeye başladım. Hatta bişeler bile görmeye başlamıştım. Vız gibi geçen birini. Maçın sesi çok yüksekti, korkumdan kısmak için kumandaya bile uzanamadım, bizim halılar çok kalın bir de, ses felan yok yerlere basarken.
Evi aramaya başladım. Mutfak, balkon, tuvalet felan. Kendi yatak odama girdim, yatağın altına felan baktım. Hiç bişe yok. Taa ki elbise dolabıma bakana kadar.
Dolabı açtığımda karşımda dolabın içine oturmuş ince ayaklı, kısa boylu, yüzünde maskesi, ve ellerinde ise eldiveni olan birini gördüm, maske'de göğsüne kadar iniyodu VELETİN. Pantolonu hiç kimsede görmemiştim. Bağırıp çağırırken ayağımla vurmaya başladım bu maskeliye, otuz saniye felan giriştim kafasına ve karnına. Sonra maskenin altında ağlayan bir çocuk sesi duydum, maske o kadar korkunçluydu ki dokunmayı bile istemedim, komplodur felan diye. Maskeyi çektim, altından 12 yaşında ki kardeşim çıktı. 'Böyle şaka mı yapılır lan' felan, birazda sövdükten sonra bir dayak daha çektim buna. O gün bugün, hiç kimseye şaka yapmayı sevmiyor velet.
Adam arkadaşıma vururken ben ona gülüyordum bana vururken o bana ve dahada feci dövdü :sad007:
