Yıllar önceydi. İller Bankasında çalışan bir kızla tanışmıştım, çıkmaya başladık. bir süre sonra ben kıza onun bana olduğundan daha fazla tutulmaya başladım. birgün işyerine çiçek gönderdim. teslim alma saatini geçti hala bekliyorum arayıp teşekkür edecek vs diye, arayan soran yok. artık epey geçti dayanamadım ben aradım napıyosun vs. gibisinden. bunda hala bir tepki yok. en son gönderdiğim çiçeği aldın mı dedim. beni yerin dibine soktu, neymiş efendim o esnada toplantıdaymış çiçeği getiren çocuk onu anons ettirmiş, işte rezil olmuş falan filan. abi yemin ediyorum o an yanımda olsa o çiçeği sapına kadar yedirirdim ona. şirketteki bikaç kızla sohbet açıldı anlattım durumu, hepsinin yorumu aynı oldu, kesin şirkette hoşlandığı, çıktığı yada beklentisi olduğu başka biri vardır o yüzden böyle davranmıştır dediler. kadın bakış açısı işte benim hiç aklıma gelmemişti.
neyse akşam oldu buluşacağız ama ben fena sinirliyim. sabah bizim kızlardan gazı da almışım zaten. amacım onu yaptığından dolayı gömüp, s... çekmek. neyse bu elinde çiçeklerle arabaya oturur oturmaz yavru kedi gibi gözlerle bakıp, hem özür dileyip hem teşekkür edince bende de yelenkenler hemen suya inmişti
gençlik işte. hormonlar mantığı baskılıyor.konuyu biraz uzattım ama demem o ki arkadaş haklı yedek kulübesindesin kardeş. dediğin kadar seven kadın sevgisini paylaşmaktan çekinmez. senin hatan ise iş ve özel hayatınla alakalı sosyal medya hesaplarını ayırmaman.
