Oyuncular, teknik direktör, başkan, saha içi diziliş, bireysel performanslar, taktik disiplin hiçbiri hakkında birşey yazmak istemiyorum şu maçtan sonra. Çünkü değmez, vakit kaybı olur. Beni en çok kahreden ne biliyor musunuz, adımıza Avrupa Fatihi demişler. Bu ülkenin 2 Avrupalı kupalı takımı olmakla, artık tatlı birer nostalji olan yılların Avrupa zaferleriyle her zaman övünür olmuşuz. Ama şu son 3 seneye bakıyorum. Beşiktaş mesela, Tottenham'ı , Liverpool'u, Napoli'yi, Lyon'u yenmişler. Hepsi de Avrupa futbolunun üst seviyedeki takımları. Fenerbahçe mesela, Ajax'ı, Feyenoord'u, Manchester United'ı, Monaco'yu yenmişler. Gene ortalama üstü Avrupa'nın ekol takımları. Osmanlı bile gidip Villarreal'i deplasmanda yeniyor düşünün. Biz ise en çok övündüğümüz şu arenada Astana gibi bir takımı 2 maçta da yenemiyoruz, ismini bile bilmediğimiz İsveç köylülerine yenilip rezil oluyoruz. Tamam klasik olacak belki eski gücümüzde değiliz ama bu kadar da rezil takımlara karşı başımızı eğecek kadar mı düştük gerçekten?