İlkokul 2'ye gidiyordum, yanlis hatirlamiyorsam eve geldigimde 1-0 yada 2-0 öndeydik. Siyah beyaz bir televizyonumuz vardi. O yasta ve o kötü görüntü kalitesinde Tanju'yu kolayca secerdim ekranda (Tanju bence gelmis gecmis en iyi Türk satrafordur). Tabi rüya gibi bir gün oldu.
Sonraki turda (ceyrek final) oynadigimiz Monaco maclarini üst kattaki ev sahiplerinin evinde, renkli televizyonda izledim. Evleri iki dairenin birlesimiydi, uzun bir antreleri vardi. Tanju'nun kafa golünden sonra orada depar attigimi da hatirliyorum.
Hey gidi...