bir renktaşımızın efsane anısı. buradan da okuyabilirsiniz, kolaylık olsun diye buraya kopyaladım.
alperenarslan: 12 Mayıs 2012
alperenarslan: 12 Mayıs 2012
Bu hikayenin başı okuldan arkadaşıma, adı lazım değil TAHA kardeşime, dayanır. Taha'nın babası makamı kuvvetli birisi olduğundan bu maçı VIP tribünde izlemek için haftalar öncesinden sözleşmiş ve bekleyişe geçmiştim.
Maç günü heyecanla uyandım tabi. Birkaç saat sonra Taha aradı ve 1 adet bilet ayarlayabildiğini söyledi. Onu da başka bir devlet büyüğünün istediğini söyleyerek binbir özürle telefonu kapattı. Haftalardır kurulan hayaller bir anda suya düşmüştü ama o gün öyle bir gaza gelmiştim ki, EVDE OTURAMAZDIM...
Bilenler bilir arkadaşlar, o yıllarda Üsküdar'da oturuyordum. Bindim sarı dolmuşa gittim 10 dakikada Kadıköy'e. Oradan da yürüyerek Saraçoğlu'na. Cebimde 150 lira var, maç son yılların en heyecanlı derbisi ve ben maça girmeye çalışıyorum yani İMKANSIZI DENİYORUM.
Neyse başladım karaborsacıları yoklamaya stadyum çevresinde amaaa nasıl yalanlar söylüyorum. Her bulduğuma abi Denizli'den geldim, gece daha otobüs bileti alacam 50 liraya en fazla 100 verebilirim filan diyorum, lan yok insafsız ibneler hiçbiri yanaşmıyor 100 liraya satmaya. Neyse maç saati geldi ben hala dışarıdayım, son bir umut karaborsacının yanına gittim ve abi bak maç başlıyor dedim bana sattın sattın bu bileti yoksa elinde kalacak diyerekten 100 liraya aldım aq hahahaha. Biletin satış fiyatı zaten 60 küsurdu lan inanılmaz bir başarı hikayesi yani derbi için.
Neyse, aga aldık bileti gerisi fıss ama ben bu stada deplasman tribünü dışında gitmemişim hiç. Nereye nasıl gidilir bilmiyorum. Bir adama sordum gel birader dedi ben de o tribündeyim dedi. Adamla gittik, yan yana maç izledik filan. Anlatıyorum adama, abi Denizli'den geldim ilk Fenerbahçe maçım filan, o da diyor ben seni maç çıkışı Pamukkale'nin yazıhanesine bırakayım kardeşim filan ulan tam muppet show ortalık yalanla dolanla kanka edindim kendime.
Maçta da kimlik belli olmasın diye bizim takıma filan sövüyorum arada. Bazı pozisyonlarda inanılmaz zor tuttum kendimi, hala düşününce o anları heyecanlanırım. Dia kırmızı gördü ben sevinçten ölüyorum ama gizli görevde olduğum için adama AQ ÇOCUĞU TAKIMI YALNIZ BIRAKTIN diye sövüyorum bir yandan. Velhasıl kelam berabere bitti maç, ulan şampiyon olduk. ŞAMPİYON. Maç bitiminde Alllaaaaah diye bir patlama geliyor bana ama bunun akabinde içe doğru sıçmayla devamı BELANIZI VERSİNle tamamlanıyor. Fakat şimdi söyleyin bana, manzaram bu, dünyanın en güzel manzarası olduğuna hemfikiriz sanırım ha?
Yanımdaki eleman diyor gel bırakayım seni Pamukkale'ye, aga beni buraya gömün yani çıkartabilene aşk olsun. Adama dedim abi sen tarif et orayı, ben biraz daha kalayım ilk kez geldim kokusunu filan çekeyim stadınsdfjkgl. Adamla ayrıldık sonra helalleşip ben stadyumdayım. Polis biber gazı filan atıyor aq rastgele ben zevkten geberiyorum ama efsane bir ortam, her şey birbirine girmiş durumda. Neyse bi tribün polisi kovaladı saha içinde, sonra polis milleti kovaladı filan derken ortalık sakinleşti. Aha dedim aga bir saha içine girelim bakalım ya ne olacak. Ulan hiç kimse de napıyon birader demiyor girerken, anarşizm in the Saraçoğlu. Neyse foto moto çekiyorum saha içinde her şey var. Misal:
Hayır herkes mutsuz, şampiyonluk gitmiş filan ben çevreme gülücük saçıyorum sonra bir de dedim saha içinde de fotom olsun anasını satıyım. Adam soruyor bana "kardeş nasıl gülebiliyorsun şu akşamda" diye, o adama diyorum "abi ilk kez geldim saha içine filan girebildim
" sen de hakkını helal et şu fotoğrafı çeken güzel adam...hahahahahaha
Bitti mi? Tabi bitmedi. Ben bu fotoğrafı çekildikten 5-10 dakika sonra polis saha içinde milleti kovalamaya başladı, e ben de tabanları yağladım kaçıyorum. Oradan bi loca sahibi bana el kol yapıyor gel gel diye. Tribünleri aşa aşa gittim adamın locaya. Adam meyve suyu filan ikram etti aq hahaha. Ben otururken adam geldi, kardeşim biz gidiyoruz içeride su filan var içmek istersen dedi. Ulan bunca yıllık Galatasaray taraftarıyım, Galatasaray'ın stadyumlarında hiç loca görmemişim kaçırır mıyım fırsatı? Aldığım izinle girdim hemen adamın locasına ve suyundan da içtim. ARO LOCA SAHİBİ ABİ.
Maç günü heyecanla uyandım tabi. Birkaç saat sonra Taha aradı ve 1 adet bilet ayarlayabildiğini söyledi. Onu da başka bir devlet büyüğünün istediğini söyleyerek binbir özürle telefonu kapattı. Haftalardır kurulan hayaller bir anda suya düşmüştü ama o gün öyle bir gaza gelmiştim ki, EVDE OTURAMAZDIM...
Bilenler bilir arkadaşlar, o yıllarda Üsküdar'da oturuyordum. Bindim sarı dolmuşa gittim 10 dakikada Kadıköy'e. Oradan da yürüyerek Saraçoğlu'na. Cebimde 150 lira var, maç son yılların en heyecanlı derbisi ve ben maça girmeye çalışıyorum yani İMKANSIZI DENİYORUM.
Neyse başladım karaborsacıları yoklamaya stadyum çevresinde amaaa nasıl yalanlar söylüyorum. Her bulduğuma abi Denizli'den geldim, gece daha otobüs bileti alacam 50 liraya en fazla 100 verebilirim filan diyorum, lan yok insafsız ibneler hiçbiri yanaşmıyor 100 liraya satmaya. Neyse maç saati geldi ben hala dışarıdayım, son bir umut karaborsacının yanına gittim ve abi bak maç başlıyor dedim bana sattın sattın bu bileti yoksa elinde kalacak diyerekten 100 liraya aldım aq hahahaha. Biletin satış fiyatı zaten 60 küsurdu lan inanılmaz bir başarı hikayesi yani derbi için.
Neyse, aga aldık bileti gerisi fıss ama ben bu stada deplasman tribünü dışında gitmemişim hiç. Nereye nasıl gidilir bilmiyorum. Bir adama sordum gel birader dedi ben de o tribündeyim dedi. Adamla gittik, yan yana maç izledik filan. Anlatıyorum adama, abi Denizli'den geldim ilk Fenerbahçe maçım filan, o da diyor ben seni maç çıkışı Pamukkale'nin yazıhanesine bırakayım kardeşim filan ulan tam muppet show ortalık yalanla dolanla kanka edindim kendime.
Maçta da kimlik belli olmasın diye bizim takıma filan sövüyorum arada. Bazı pozisyonlarda inanılmaz zor tuttum kendimi, hala düşününce o anları heyecanlanırım. Dia kırmızı gördü ben sevinçten ölüyorum ama gizli görevde olduğum için adama AQ ÇOCUĞU TAKIMI YALNIZ BIRAKTIN diye sövüyorum bir yandan. Velhasıl kelam berabere bitti maç, ulan şampiyon olduk. ŞAMPİYON. Maç bitiminde Alllaaaaah diye bir patlama geliyor bana ama bunun akabinde içe doğru sıçmayla devamı BELANIZI VERSİNle tamamlanıyor. Fakat şimdi söyleyin bana, manzaram bu, dünyanın en güzel manzarası olduğuna hemfikiriz sanırım ha?
Yanımdaki eleman diyor gel bırakayım seni Pamukkale'ye, aga beni buraya gömün yani çıkartabilene aşk olsun. Adama dedim abi sen tarif et orayı, ben biraz daha kalayım ilk kez geldim kokusunu filan çekeyim stadınsdfjkgl. Adamla ayrıldık sonra helalleşip ben stadyumdayım. Polis biber gazı filan atıyor aq rastgele ben zevkten geberiyorum ama efsane bir ortam, her şey birbirine girmiş durumda. Neyse bi tribün polisi kovaladı saha içinde, sonra polis milleti kovaladı filan derken ortalık sakinleşti. Aha dedim aga bir saha içine girelim bakalım ya ne olacak. Ulan hiç kimse de napıyon birader demiyor girerken, anarşizm in the Saraçoğlu. Neyse foto moto çekiyorum saha içinde her şey var. Misal:
Hayır herkes mutsuz, şampiyonluk gitmiş filan ben çevreme gülücük saçıyorum sonra bir de dedim saha içinde de fotom olsun anasını satıyım. Adam soruyor bana "kardeş nasıl gülebiliyorsun şu akşamda" diye, o adama diyorum "abi ilk kez geldim saha içine filan girebildim
" sen de hakkını helal et şu fotoğrafı çeken güzel adam...hahahahahaha
Bitti mi? Tabi bitmedi. Ben bu fotoğrafı çekildikten 5-10 dakika sonra polis saha içinde milleti kovalamaya başladı, e ben de tabanları yağladım kaçıyorum. Oradan bi loca sahibi bana el kol yapıyor gel gel diye. Tribünleri aşa aşa gittim adamın locaya. Adam meyve suyu filan ikram etti aq hahaha. Ben otururken adam geldi, kardeşim biz gidiyoruz içeride su filan var içmek istersen dedi. Ulan bunca yıllık Galatasaray taraftarıyım, Galatasaray'ın stadyumlarında hiç loca görmemişim kaçırır mıyım fırsatı? Aldığım izinle girdim hemen adamın locasına ve suyundan da içtim. ARO LOCA SAHİBİ ABİ.
Bu arada Fenerbahçe de ışıkları kapattı çimleri filan suluyor hahaha. Bir yandan annem arıyor, aman oğlum çıkma dışarı polis arabalarını deviriyormuş fenerliler filan diye. Tamam dedim anne merak etme... Zaten o ara Twitter'dan da takip ediyorum bizim yöneticiler kupayı almadan gitmiyoruz filan diyor ben iyice gaza geldim.
15-20 dakika sonra ortalık sakinleştiği için ben tekrardan sahaya gireyim dedim. Kan kaynıyor aga. Sahada 4 çeşit insan var o ara. Polisler, gazeteciler, stadyum görevlileri ve ben. Kimse de neci olduğumu sormuyor anasını satıyım. Polisle de sohbet ediyorum, stadyum görevlisiyle de. Hatta genç bir stadyum görevlisine aga ben Galatasaraylıyım da dedim başıma bir iş gelirse içeride tanıdığımız olsun diyehjskgf.
Ya saatlerdir içerideyiz, o ara acayip de tuvaletim geldi çok afedersiniz. Küçük abdest Allah'tan. Neyse ben yine tribünlere filan giriyorum çıkıyorum tuvalet bulayım diye en son bir yere girdim, bir baktım kapının yanında koca koca harflerle FENERBAHÇE YÖNETİM KURULU LOCASI yazıyor. Bir umut kapı kolunu oynattım, kapı şak diye açıldı anasını satıyımdkjlfhjkld ulan adamların yönetim kurulu locasına girdim. Tertemiz tuvalet, rahat rahat işedim. Sonra geçtim içeride LigTV filan var maç özetine filan baktım o ara. İçeriye de insanlar girip çıkıyor ama kimse varlığımı sorgulamıyor aq herhalde bir yöneticinin akrabası filan diye hahahah. Neyse özeti izledim dedim balkona çıkayım hava alayım. Neyse bacak bacak üstüne attım, oturuyorum adamların yönetim kurulu locasında aynen şu şekil:
Ben böyle yayıla yayıla otururken sağıma bir döndüm ödüm bokuma karıştı. Camekan bir odanın içinde Nihat Özdemir başkanlığında Fenerbahçe yönetim kurulu toplantı yapıyor anasını satıyım. Her maç sövdüğümüz adamlar canlı kanlı karşımda olunca dedim yönetim kurulu locası yeter bu kadar aga... Oradan indim normal tribüne geçtim.
Normal tribüne geçtiğimde de yavaştan gazeteciler filan ayaklanmaya başladı. Şansıma bizim takım kupa almaya çıktı filan, sevinç tavan tabi benim. Galatasaray yöneticileri dışında o stadyumda şampiyonluğu kutlayan tek kişi benimdir belki de hahahaha. KARANLIKLAR İÇİNDEN GÜN DOĞAR YA ANİDEN.
Velhasıl kelam bizim takım şovunu yaptı baktım soyunma odasına girişe hazırlanıyor. Haydi Allah son bir gazla daldım saha içine belki forma kaparım bizimkilerden diye. Ulan sahaya daldım ama bizikiler atlı kovalıyor gibi koşuyor, zaten karanlık stadyum ben birini tuttum koşmaya başladım karanlıkta. Soyunma odası koridoruna girince ortam aydınlandı ve kolunu tuttuğum adamın MELO olduğunu gördüm aqdfskj ulan MELO'nun kolunu tutup koşmuşum 10-15 saniyefdgklsdj. Orada Ligtv spikeri filan röportaj kovalıyor, ben de bizim topçulardan forma dileniyorum ama bir kişi de vermedi formasını be aga
Durumu çakan polislerden biri sordu bana sen gazeteci misin diye, yok abi dedim. Polis misin diye sordu tekrardan, ona da yok abi dedim. E OLUM NESİN AQ diye sinirlenince abi Galatasaray taraftarıyım ya bi forma alayım gidicem dedim ama başımı belaya sokma oğlum la denerekten dışarı alındım. Tam "neyse ya her şeyiyle güzel bir gündü" tesellisiyle dışarı çıkarken bir baktım adamın beni çıkarttığı yerde Galatasaray takım otobüsü duruyor. Not: Bizim futbolcular soyunma odasında eğlenirken Servet isimli eski oyuncu müsveddesi de orada bekliyor. Zaten uyuzdum iyice uyuz oldum buna.
Neyse ben yine mutluluktan uçuyorum. Herkesi göreceğim. İlk Emre Çolak geldi. Abi dedim bir foto. Ulan öyle bir fotoğraf çekildik ki adamla sanki ben ünlüyüm de o bana yanaşmış gibihjhklgfhd
Bu fotoğrafı çekilmemin akabinde telefonun şarjı bitiyor. Şarj bittikten sonra da önümden o zamanlar hayranı olduğum Fatih Terim'den, sakatlanan Elmander'e, gördüğüm en müthiş futbolculardan biri olan Baros'tan, yönetici Abdurrahim Albayrak'ına kadar herkes bam güm geçiyor ve hiçbir şey yapamıyorum
Kısmet değilmiş deyip çıkıyorum stadyumdan. Kadıköy'den köprüye bağlanan yolu biliyorsunuz? Heh işte o yolda bildiğiniz tek başıma yürüyorum ve her yer polisle dolu. Hiçbiri de sen kimsin ve niye buradan yürüyon aga demiyor amksdfgkjsjks rütbeli polis gibi yavaş yavaş yürüyorum üstelik.Neyse sonunda arabaların olduğu yere kadar gelip bir taksiye atlıyorum. Üsküdar'a, eve geliyorum ve ev arkadaşlarımı arıyorum. Adamlar şampiyonluk kutlamaya Florya'ya gitmiş ve ben de öyle bir heyecanla çıkmışım ki evden, cepte anahtar yok. Kapıda kaldık ama yemin ediyorum zerre koymadı bu durum ha. Gittim bankın birine yarı uyur yarı uyanık oturdum birkaç saat. Sonra gittim apartmanın önüne kıvrıldım az, başımıza iş gelecekse kendi evimin önünde gelsin hesabı hahahaha. Saat 6-7 civarı da gittim Kız Kulesi'nin oralarda gezindim tam bir muzaffer komutan edasıyla. Bu 15 dakikada telefonu şarj eden kolpa aletlerle telefonu biraz şarj ettikten sonra aradım bizim arkadaşları, öğlen geliyoruz dediler. Girdim Üsküdar'da bir internet kafeye bizim maçla alakalı tüm videolara bakıyorum zaman geçsin diye hahahah. Sonra gittim tüm gazeteleri de aldım hepsinin spor sayfalarını zevkle okuyorum Üsküdar Sahil'de. En efsaneleri de şunlar haa:
ŞİKESİZ LEKESİZ TERTEMİZ ŞAMPİYON
KOŞUN HABER VERİN TARİHE ŞAMPİYON GALATASARAY
Arkadaşlar eve gelince de bu mükemmel maceram son buluyor ve benim için torunlarıma anlatacak bir hikaye ortaya çıkıyor.
He unutmadan, bu da o mükemmel günün bileti. Hala cüzdanımda taşırım bunu. 3 yıl geçti üstünden. Bir kez bile olsun çıkarmadım cüzdandan
