Hemen bir hisimla basliga girdiginizi gorur gibiyim ama durun hele bir soluklanin , hepinizin alisageldigi ''İyi ki Galatasarayliyim!'' soyleminin aslinda oyle olmadigini aciklayacagim simdi.
Bu anektodu her daim savundum ancak kabul gormesi belli ki zaman alacakti ki nitekim de oyle oldu, zira altinda yatan gerceklerin ortaya cikmasi icin gunumuzdeki tur futbolunun saplandigi batakliga goturen surecin yasanmasi gerekliydi.
Turk taraftari bir takim tutmanin genelde babadan yada aile cevresindeki genel egilimden kaynaklandigini savunur, bu kismen dogru gibi gorunse de aslinda altinda yatan bir genetik miras, algisal ve duygusal zeka oldugu artik su goturmez bir gercek. Bunun yaninda da yerlesmis bir ahlaki seviye faktoru var.
Turk futbolunun ozellikle son 15 yilinda gerek mevcut iktidarin yarattigi asiri baski, gerekse medya, yayin kurulusu ve federasyon kurullarinda fenerbahce ve besiktas lehine agir bir dengesizlik olmasina ragmen Galatasaray'in bu denlice basarili olmasi gercekten uzerinde sosyal analiz yapilmasi gereken onemli bir olgudur. Bunun temelinde yatan en buyuk faktor altini cizerek soyluyorum, gerek Galatasaray'in yonetim kadrosunu olusturan sosyoekonomik seviyesi yuksek kesim gerekse universite cagindaki taraftar grubunun rakip taraftarlara gore egitim , demokrasi , adalet ve ahlak kavramlari acisindan bariz bir ustunluk kurmasi tabiri caizse, turk futbolunda keskin bir dogal seleksiyon yasanmasi durumudur.
Bu sadece sportif basariya giden takimin desteklenmesi gibi bayagi bir onerme ile aciklanamaz , zira turkiye'de siyasi, medya ve federasyon kurullarini resmen eline gecirmis ve bunu sportif basariya cevirebilmek icin her turlu illegal yolu legalize etmeye ve kendi menfaatleri dorusunda kullanma gayreti icerisinde olan profesyonel bir kotuluk ile mucadele etmekteyiz. Bu mucadele olgusu galatasaray taraftarinin resmen elekten gecip cok daha zeki , algilari acik , basarisizliga karsi tahammulu olmayan , modern futbolun gelisimini takip eden , yuzunu avrupa'ya cevirmis guclu bir durusa sahip olmasini saglamistir.
Bugun hala tek adam ve zengin baskan ile yonetilmeyi benimseyen, adeta bu simarik zenginlerin piyonu haline gelek diger taraftar gruplarina aciyarak bakmaktayiz.
O acidan bu gecirdigimiz son 15 yillik zorlu surec ile taraftarimizin ulastigi seviye ; galatasaray ve fenerbahce taraftar kitlesi arasinda ne derece keskin bir cizgi ile sahsiyet, ahlak ve zeka seviyesinde fark olusturdugunu gonul rahatligiyla soyleyebiliyoruz.
Bizleri ayiran aile buyuklerimizin secimleri degil , nesillere yayilmis bir tercih meselesi ; bir tarafta basariya en kolay ve mubah yoldan ulasmaya calisan, bu hususta ahlaki dejenerasyon ve adaletsizlik gibi kavramlari hice sayan hatta kendisini suclu ve guclu olmakla boburlenen, cumhuriyet , ataturkculuk gibi kendileri ile birebir zit ilkeleri bir zirh gibi kusanan taraftar grubuna karsi, aslinda ataturk'un isaret ettigi yuksek ahlak seviyesine onem veren, basarisizlikta illegal yollarda kazanc aramak yerine ozelestiri yapip herseye sil bastan baslayabilen, gucunu ilkelerinden , zirhini Ali sami yen , Tevfik Fikret ve nicelerinden alan, Ataturkculuk ve Cumhuriyet'i bir arac olarak yozlastirmayan bir Galatasaray taraftari.
Ben iyi ki Galatasarayliyim, iyi ki Galatasarayli oldum , iyi ki annem babam beni Galatasarayli yapmis demiyorum. Ben bu yolu secerken ciddi sinavlardan gectim gercekten, sportif basarisi rakibine gore geride ama orantisiz bir guc karsisinda bildigi dogrular uzerinde yoluna devam eden bir camia cezbetti beni. Bizim 80'lerin basindaki jenerasyon inanilmaz bir Fenerbahce hegamonyasi altinda buyumus olmasina ragmen , gururla Galatasarayli armasini tasimis ve sabretmis bir jenerasyondur. O zamandan beri karsimizda guce tapan, basariyi sadece rakibini asagiya cekmeye odaklayan , futboldan ziyade siyaset, medya kanallarinda orgutlenmeye gayret gosteren bir anlayis ile mucadele ettik.
Bugun geldigimiz nokta ortada.. 40 yasindan -60 yasina hangi statude olursa olsun gulunc muhabbetler icerisine giren , argumanlari zayif ancak her bir agizdan bagirarak hakli oldugunu sanan, hala ozelestiri yapmayi ogrenememis ,rakibine celme takmayi yegane basari kistasi olarak belirlemis bir guruhla muhatap olmak zorunda kaliyoruz.
Bu husuta malesef ben artik ezeli bir rekabet goremyorum, gordugum sey sadece keskin bir dogal seleksiyon. Kiyinin avrupa tarafinda yuzumuzu batiya donup ,bildigimiz yolda ilerlemeye ve citayi Ali Sami Yen, Tevfik Fikret ve Mustafa Kemal'in isaret ettigi seviyeye tasimaya devam etmeliyiz.
Bu anektodu her daim savundum ancak kabul gormesi belli ki zaman alacakti ki nitekim de oyle oldu, zira altinda yatan gerceklerin ortaya cikmasi icin gunumuzdeki tur futbolunun saplandigi batakliga goturen surecin yasanmasi gerekliydi.
Turk taraftari bir takim tutmanin genelde babadan yada aile cevresindeki genel egilimden kaynaklandigini savunur, bu kismen dogru gibi gorunse de aslinda altinda yatan bir genetik miras, algisal ve duygusal zeka oldugu artik su goturmez bir gercek. Bunun yaninda da yerlesmis bir ahlaki seviye faktoru var.
Turk futbolunun ozellikle son 15 yilinda gerek mevcut iktidarin yarattigi asiri baski, gerekse medya, yayin kurulusu ve federasyon kurullarinda fenerbahce ve besiktas lehine agir bir dengesizlik olmasina ragmen Galatasaray'in bu denlice basarili olmasi gercekten uzerinde sosyal analiz yapilmasi gereken onemli bir olgudur. Bunun temelinde yatan en buyuk faktor altini cizerek soyluyorum, gerek Galatasaray'in yonetim kadrosunu olusturan sosyoekonomik seviyesi yuksek kesim gerekse universite cagindaki taraftar grubunun rakip taraftarlara gore egitim , demokrasi , adalet ve ahlak kavramlari acisindan bariz bir ustunluk kurmasi tabiri caizse, turk futbolunda keskin bir dogal seleksiyon yasanmasi durumudur.
Bu sadece sportif basariya giden takimin desteklenmesi gibi bayagi bir onerme ile aciklanamaz , zira turkiye'de siyasi, medya ve federasyon kurullarini resmen eline gecirmis ve bunu sportif basariya cevirebilmek icin her turlu illegal yolu legalize etmeye ve kendi menfaatleri dorusunda kullanma gayreti icerisinde olan profesyonel bir kotuluk ile mucadele etmekteyiz. Bu mucadele olgusu galatasaray taraftarinin resmen elekten gecip cok daha zeki , algilari acik , basarisizliga karsi tahammulu olmayan , modern futbolun gelisimini takip eden , yuzunu avrupa'ya cevirmis guclu bir durusa sahip olmasini saglamistir.
Bugun hala tek adam ve zengin baskan ile yonetilmeyi benimseyen, adeta bu simarik zenginlerin piyonu haline gelek diger taraftar gruplarina aciyarak bakmaktayiz.
O acidan bu gecirdigimiz son 15 yillik zorlu surec ile taraftarimizin ulastigi seviye ; galatasaray ve fenerbahce taraftar kitlesi arasinda ne derece keskin bir cizgi ile sahsiyet, ahlak ve zeka seviyesinde fark olusturdugunu gonul rahatligiyla soyleyebiliyoruz.
Bizleri ayiran aile buyuklerimizin secimleri degil , nesillere yayilmis bir tercih meselesi ; bir tarafta basariya en kolay ve mubah yoldan ulasmaya calisan, bu hususta ahlaki dejenerasyon ve adaletsizlik gibi kavramlari hice sayan hatta kendisini suclu ve guclu olmakla boburlenen, cumhuriyet , ataturkculuk gibi kendileri ile birebir zit ilkeleri bir zirh gibi kusanan taraftar grubuna karsi, aslinda ataturk'un isaret ettigi yuksek ahlak seviyesine onem veren, basarisizlikta illegal yollarda kazanc aramak yerine ozelestiri yapip herseye sil bastan baslayabilen, gucunu ilkelerinden , zirhini Ali sami yen , Tevfik Fikret ve nicelerinden alan, Ataturkculuk ve Cumhuriyet'i bir arac olarak yozlastirmayan bir Galatasaray taraftari.
Ben iyi ki Galatasarayliyim, iyi ki Galatasarayli oldum , iyi ki annem babam beni Galatasarayli yapmis demiyorum. Ben bu yolu secerken ciddi sinavlardan gectim gercekten, sportif basarisi rakibine gore geride ama orantisiz bir guc karsisinda bildigi dogrular uzerinde yoluna devam eden bir camia cezbetti beni. Bizim 80'lerin basindaki jenerasyon inanilmaz bir Fenerbahce hegamonyasi altinda buyumus olmasina ragmen , gururla Galatasarayli armasini tasimis ve sabretmis bir jenerasyondur. O zamandan beri karsimizda guce tapan, basariyi sadece rakibini asagiya cekmeye odaklayan , futboldan ziyade siyaset, medya kanallarinda orgutlenmeye gayret gosteren bir anlayis ile mucadele ettik.
Bugun geldigimiz nokta ortada.. 40 yasindan -60 yasina hangi statude olursa olsun gulunc muhabbetler icerisine giren , argumanlari zayif ancak her bir agizdan bagirarak hakli oldugunu sanan, hala ozelestiri yapmayi ogrenememis ,rakibine celme takmayi yegane basari kistasi olarak belirlemis bir guruhla muhatap olmak zorunda kaliyoruz.
Bu husuta malesef ben artik ezeli bir rekabet goremyorum, gordugum sey sadece keskin bir dogal seleksiyon. Kiyinin avrupa tarafinda yuzumuzu batiya donup ,bildigimiz yolda ilerlemeye ve citayi Ali Sami Yen, Tevfik Fikret ve Mustafa Kemal'in isaret ettigi seviyeye tasimaya devam etmeliyiz.
