Atalarımızın hayatta kalması için önemli olan ancak artık bizim hiçbir işimize yaramayan bazı vücut parçalarımız var.
İnsan vücudu tarih boyunca büyük değişiklikler geçirdi. Bedenlerimiz farklılaştı, ihtiyaç duyduğumuz özellikler değişti. Haliyle de bazı uzuvlarımıza artık gerek kalmadı.
1- Apandisit
Bazı araştırmacılar apandisitin faydalı bakterilere ev sahipliği yapıyor olabileceğini savunuyor ancak genel olarak vücudumuzda elzem bir organ değil. Apandisit yırtıldığında ya da patladığında kimse tedavisiyle uğraşmıyor, ameliyatla alıp atıyorlar. Bu organ eskiden bağlı olduğu sindirim sisteminin bir parçası değil.
2- Palmaris Longus Kası
Bu kas da gereksiz vücut parçaları arasında yer alıyor. Dirsekten bileğe doğru gelen bu kas, atalarımız ağaca tırmanabilsin diye var. Günümüzde kimse bir yere (sportif amaçlar dışında) gerekmedikçe tırmanmıyor. Zaten bu kas da artık ona ihtiyaç olmadığının farkında ve yavaş yavaş kayboluyor. İnsanların yüzde 10’u bu kasa sahip değil.
3- Yirmilik Dişler
İnsan vücudu tarih boyunca büyük değişiklikler geçirdi. Bedenlerimiz farklılaştı, ihtiyaç duyduğumuz özellikler değişti. Haliyle de bazı uzuvlarımıza artık gerek kalmadı.
1- Apandisit
Bazı araştırmacılar apandisitin faydalı bakterilere ev sahipliği yapıyor olabileceğini savunuyor ancak genel olarak vücudumuzda elzem bir organ değil. Apandisit yırtıldığında ya da patladığında kimse tedavisiyle uğraşmıyor, ameliyatla alıp atıyorlar. Bu organ eskiden bağlı olduğu sindirim sisteminin bir parçası değil.
2- Palmaris Longus Kası
Bu kas da gereksiz vücut parçaları arasında yer alıyor. Dirsekten bileğe doğru gelen bu kas, atalarımız ağaca tırmanabilsin diye var. Günümüzde kimse bir yere (sportif amaçlar dışında) gerekmedikçe tırmanmıyor. Zaten bu kas da artık ona ihtiyaç olmadığının farkında ve yavaş yavaş kayboluyor. İnsanların yüzde 10’u bu kasa sahip değil.
3- Yirmilik Dişler
İnsanlar olarak binlerce yıldır daha yumuşak yemekler yiyoruz. Tahıllarımızı sıcak suda çorba yaparak tüketiyoruz, yemeklerimizi pişirip yumuşatıyoruz. Haliyle daha az çene kasına ve daha küçük çenelere sahibiz. Bu yüzden yerine tam oturmayan ve insanlara acı çektiren yirmilik dişlerimiz var. Yirmilik dişlere gerek var mı peki? Yok.
4- Arrector Pili Kasları
Saçlarımızın ve tüylerimizin dikilmesini sağlayan, yanaklarımızın kızarmasına yol açan bu kaslar, tüylerimizi kabartmak ve doğada daha büyük görünmek için kullandığımız kaslar idi. Kirpilerde hala işe yarasa da bizim bir işimize yaramıyor.
5- Embriyolarımızın Kuyrukları
İnsan embriyosu 5. ila 8. hafta arasında kuyruğa sahip. Daha sonra bu kuyruk gidiyor, yerine kuyruk sokumu kalıyor. Atalarımız kuyruk sokumunu kullanarak daha dengeli ve hızlı yürüyebiliyordu (Dragon Ball’daki Goku’nun ilk hali gibi). Zamanla iki ayak üzerinde yürümekte daha iyi hale gelen insan ırkının kuyruk sokumuna olan ihtiyacı da giderek azaldı, sonunda artık embriyoların kuyruğu olmasına ihtiyacı yok (Super-saiyan modu).
6- Auricular Kaslar
Bu kaslar kulaklarımızı oynatmaya yarıyor. Kediler, köpekler gibi canlılar bu kaslarını aktif olarak kullanarak kulaklarının yönünü değiştirebilme becerileri var. Biz ise kafamızı çeviriyoruz. Bazı kişiler kulaklarını oynatabiliyor ama elimizden gelen de bu kadar.
7- Piramit Kası
Bu kas da karın bölgemizde bulunuyor. Kendisinin temel olarak iki alakasız noktayı bağlamak dışında hiçbir işlevi yok, zaten bu kas insanların beşte birinde yok.
8- Erkek Meme Uçları
Erkekler süt veremiyorlar ancak anne rahminde geçen sürede ilk olarak meme uçları oluşmaya başlıyor. Bazı memeli türlerinin erkekleri, çok ekstrem koşullarda yavrularına süt verebiliyor. İnsan erkeklerinde -kabul, biraz komik bir tabir oldu- o da yok. (Yavrularına düzenli olarak süt veren tek erkek türü, Güneydoğu Asya’da yaşayan Dayak meyve yarasası diye bir tür.)
9- Üçüncü Göz Kapağı
Gözümüzün burnumuza doğru olan kenarında yer alan bu kas, bir zamanlar işlevli bir göz kapağı kasıymış. Günümüzde ise bunu kullanamıyoruz. Sadece biz değil çoğu primat da bu kası kullanamıyor. Halbuki gözümüzü kirden tozdan koruyan fazladan bir katmana hayır diyeceğimizi hiç sanmıyorum.
4- Arrector Pili Kasları
Saçlarımızın ve tüylerimizin dikilmesini sağlayan, yanaklarımızın kızarmasına yol açan bu kaslar, tüylerimizi kabartmak ve doğada daha büyük görünmek için kullandığımız kaslar idi. Kirpilerde hala işe yarasa da bizim bir işimize yaramıyor.
5- Embriyolarımızın Kuyrukları
İnsan embriyosu 5. ila 8. hafta arasında kuyruğa sahip. Daha sonra bu kuyruk gidiyor, yerine kuyruk sokumu kalıyor. Atalarımız kuyruk sokumunu kullanarak daha dengeli ve hızlı yürüyebiliyordu (Dragon Ball’daki Goku’nun ilk hali gibi). Zamanla iki ayak üzerinde yürümekte daha iyi hale gelen insan ırkının kuyruk sokumuna olan ihtiyacı da giderek azaldı, sonunda artık embriyoların kuyruğu olmasına ihtiyacı yok (Super-saiyan modu).
6- Auricular Kaslar
Bu kaslar kulaklarımızı oynatmaya yarıyor. Kediler, köpekler gibi canlılar bu kaslarını aktif olarak kullanarak kulaklarının yönünü değiştirebilme becerileri var. Biz ise kafamızı çeviriyoruz. Bazı kişiler kulaklarını oynatabiliyor ama elimizden gelen de bu kadar.
7- Piramit Kası
Bu kas da karın bölgemizde bulunuyor. Kendisinin temel olarak iki alakasız noktayı bağlamak dışında hiçbir işlevi yok, zaten bu kas insanların beşte birinde yok.
8- Erkek Meme Uçları
Erkekler süt veremiyorlar ancak anne rahminde geçen sürede ilk olarak meme uçları oluşmaya başlıyor. Bazı memeli türlerinin erkekleri, çok ekstrem koşullarda yavrularına süt verebiliyor. İnsan erkeklerinde -kabul, biraz komik bir tabir oldu- o da yok. (Yavrularına düzenli olarak süt veren tek erkek türü, Güneydoğu Asya’da yaşayan Dayak meyve yarasası diye bir tür.)
9- Üçüncü Göz Kapağı
Gözümüzün burnumuza doğru olan kenarında yer alan bu kas, bir zamanlar işlevli bir göz kapağı kasıymış. Günümüzde ise bunu kullanamıyoruz. Sadece biz değil çoğu primat da bu kası kullanamıyor. Halbuki gözümüzü kirden tozdan koruyan fazladan bir katmana hayır diyeceğimizi hiç sanmıyorum.
Webtekno
