nedir ne demek

ÜMİTLENMEK gçz f. Ümit etmek, ümide kapılmak; umutlanmak ♦ ümitlendirmek ettirg. f Bir kimseyi ümitlendirmek, onun ümide kapılmasına, ümit etmesine yol açmak; umutlandırmak. ÜMİTLİ sıf Ümidi olan, umutlu ÜMİTSİZ sıf Umıdı olmayan, ümit kesilmiş; umutsuz ÜMİTSİZLİK a Ümitsiz olma...

Sahtekâr! Şahsi menfaatleri bağlamında her türlü yalana, dolana ve sahte gösterişe kalkışan kişileri tanımlayan sözcük. Sahte işlerle uğraşan düzmeci, sahteci. Halk arasında sahtekâr için düzenbaz deyimi sıkça kullanılır. 'Sahtekârların maskesi eninde sonunda mutlaka düşer!'

Değer, kıymet, itibar. Bir yıldızın parlaklık bakımından bulunduğu basamak. Güçlü, gücü yeter, erkli. "Her şeye gücü yeter" anlamında Tanrı'nın sıfatlarından biri. 1. Kuvvetli, güçlü, kudret sahibi. 2. Allah'ın adlarındandır.

bağış 1 . Bağışlama işi veya biçimi. 2 . Bağışlanan şey, yardım, hibe, teberru.

Boşboğaz! Gerekli, gereksiz konuşan, çenesi düşük. Olur olmaz her söze karışan, düşünmeden konuşan. Sır saklamayı beceremeyen, ağzı gevşek. Kaynak: Büyük Larousse

Kitap Kokusu sevmenin literatürdeki ismidir. Bunun nedeni ise sayfa bileşenlerindeki doğal koku. Selüloz kokusu ve diğer maddeler bizi mutlu ediyormuş.

Genelde kahve ortamında karşılaştığımız bu arkadaşlar; oyun oynama riskini göze alamadıklarından, yancı olup ikramların tadını çıkarır... Kahve ortamında olan forum ortamında da olur mu ? Bence olur :hat:

ikonostasis Bizans geleneğinin sürdüğü Doğu kiliselerinde, rahiplere ait bema bölümünü ve apsisi orta neften ayırmak için yapılan taş ya da ahşap bölme. Önceleri altar ile cemaatin durduğu yeri birbirinden ayıran basit bir bölmeyken, zamanla, bir sütun sırasına dönüştü ve sütunların arası...

TECİLLİ 1. Tecil edilmiş ceza ya da cezası tecil edilmiş kimse için kullanılır. 2. Askerliği tecil edilmiş kimse için kullanılır. —Cez. huk. Hapis cezasına mahkûm olmuş, ancak tecilden yararlanarak cezası ertelenmiş, cezaevine konmamış hükümlü için kullanılır. Kaynak: Büyük Larousse

Sahâbe! Sahabe ve ashâb, sahabinin çokluk şeklidir. Sahabi, sözcük manası olarak “sohbet” ve “sahip” sözcüklerinden türetilmiştir. Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed'i (s.a.v.) mümin olarak gören ve mümin olarak vefat eden kişiye de “sahabi” denir. Bazen bu sözcük “iyi ve seçkin insanlar”...