Sabırlı olmayı öğrenebilirseniz, biraz sağır biraz da kör olabilirseniz, aileleri işin içine çok fazla katmayıp herşeyinizi paylaşmamayı becerebilirseniz, fiziksel ve ruhsal çekip doğal olarak azalacaktır belki ama bitmesine izin vermeyecekseniz, asgari müşterekte buluşabilecekseniz, kalbiniz ve mantığınız evet ben bunla yapabilirim diyebiliyorsa, bekarlığınızda yeterince zamparalık yapıp heyecan tatmışsanız ve gözünüz arkada kalmayacaksa (bu erkekler için tabi ki) ve çocuk sahibi olmayı düşünüyorsanız evlenin pişman olmazsınız. Aynı diziyi izlemek, maç izlemek zevkler mevkler çok da önemli değil bence bi şekilde ortak şeyler yapıyosunuz zaten. Ben 5 yıllık evliyim, eşimle aynı iş yerinde (çalıştığımız kamu kurumunda tanışmıştık) çalışıyoruz. Birbirimizi çok sinir ve gıcık etmediğimiz sürece bi sorun yaşamıyoruz. 3.5 yaşında bi oğlum var Allah nazarlardan saklasın "oo sayı kıymızı bizim takım Gayata cim bom bom" dediği zaman benden mutlusu olmuyor.
Son düzenleme: