aslantepe'nin temeli atılırken röportaj vermişti -sanırım- lig tv'nin spikerine. o densiz spiker "inşallah siz de aramızda olursunuz, açılışı görürsünüz" gibisinden bir cümle kurmuştu kendisine. işte o zaman içim cız etmişti. sen başarılı olamasan bile bir kulübe emek ver, hayatını ver ama o çok beklenen stadın açılışını göreme.
sevgili başkanım;
başkanlığın döneminde ve sonrasında seni en çok eleştirenlerden birisiydim nevi şahsına münasır dost meclisimizde, ama konu senin adamlığına, insanlığına geldiğinde kimsenin ağzını açtırmazdım. istanbul'u istanbul yapanlardan, gerçek bir "istanbul beyefendisi"ydin çünkü, bu şehre eski güzel günlerini getirebilecek adamlardandın. keşke futbola hiç bulaşmasaydın, bu dünyanın pis yüzünü, o tertemiz hayatına yansıtmasaydın. çok yordu seni bu mecralar, biliyoruz sen de kendine yakıştıramadın bu işleri pek, ama sonuçta işin içinde galatasaray vardı. hepimizin "uğruna canımızı veririz" dediğimiz renkler.
sen gerçekten galatasaray uğruna canını verdin. bunu sadece sen başarabildin aramızda. biz senin kadar cesur olamadık, hayatımızı feda edemedik hiçbirimiz ve emin ol edemeyeceğiz de. üstelik hayatın tadını çıkaracağın yılları da feda ettin sen, yani kaybedecek bir şeyin yoktu hayatta.
eğer sana verdiğimiz değeri anlatabildiysek ne mutlu bize, eğer gerçekten sevildiğini bilerek bu hayata gözlerini yumduysan ne mutlu bize. şimdi zaman dinlenmek vaktidir sevgili başkanım, huzur içinde uyu...
