4-4-2. 2011-12 gibi.
2023-2024 Sezonu Sistem ve Taktik Sohbet Başlığı
- Konbuyu başlatan Keramettin TANRIVERDİ
- Başlangıç tarihi
Beyler seri'ye yer bulmak için format değişmeyin bu takim 4231 olacak ha olursa 442 yine seri yedek olacaq
Bilgilendirme için sağolun sn Terim.
Her adminin bir musasi vardir
Konyaspor maçı baz alınarak yazılmıştır. Yazı bilardisimo.com adresinden alınmıştır. Videoların bazısı çıkmadığı için yazının linkini buraya bırakıyorum. Saglamasını yaparsınız.
bilardisimo.com
Bu görüntü maçın 84. dakikasından.
Galatasaray, rakibi Kayserisopor karşısında 11’e 9 sayısal üstünlük kurmuş durumda. Ancak saha içi dizilimden de anlayacağınız gibi 11’e 11’den bir farkı yok. Bundan 3 dakika sonra Ryan Babel’in, şansının da yardımı ile attığı golde de benzer bir pozisyon alma durumu mevcut.
Dahası; Belhanda ile başlayan bu atakta, sol taraftaki Emre Mor’un önünde bir boşluk var ancak Nzonzi burayı denemiyor. Oysa ki rakibe karşı 11’e 9 sayısal olarak üstün bir noktada, bu pasın denenmemesi şaşırtıcı. Çünkü bu pas denenmediği zaman merkezdeki iki oyuncu 3 stoperin arasında boşluk bulamıyor. Belhanda oyun kurulumu için geri geldiğinden ise henüz 3. bölgeye geçebilmiş değil. Diğer yetenek ayağı olan Feghouli ise topu istiyor; ancak yapabileceği bir şey yok. Çünkü doğru yerde değil.
Galatasaray maça 4-1-4-1 klasik dizilişi ile çıktı. Kayserispor ise yayıncı kuruluşun aksine 4-4-1-1 çıktı. Bunu yaparken Özellikle Henrique ve Umut ile birlikte stoperlere baskı yaptılar, ki İngiltere’de bu geriden oyun kurma oyunu nasıl durdurulur temalı beyin fırtınaları sonucu, 4-4-1-1’in bu oyunun bir kolunu kanadını kırdığı; ama asıl 3’lü savunma oynayıp derinde bekleyen takımların, daha doğrusu 3-1-4-2 gibi dizilen takımların forvetleri hem stopere hem de iki savunmacının önünde oynayan holdinglere yaptığı baskı ile bu oyunu bozabildiği sonucuna varıldı.
O gün bugündür bu oyunun panzehiri 4-4-1-1 veya 3-1-4-2…
Pep Guardiola ile Sarri, geçen sezon özellikle 3’lü oynayan takımlara karşı çok büyük sorun yaşadıklarını bir kaç basın toplantısında dile getirmişti. Yani bir nevi çözümü ortaya koyan takımların hakkını teslim etmişti.
Hikmet Karaman dünya futbolunu yakından takip eden, takdir ettiğim bir teknik direktör ve bu oyunun panzehiri konusunda da okur ve araştırır. Sadece o değil, Yücel İdiz de ilk hafta oynanan sezonun açılış maçında da 4-4-1-1 çıktı sahaya.
Galatasaray’ın 3 haftadır oynadığı rakiplerin tamamının 4-4-1-1 temelli bir futbol oynamaları tesadüf müdür sizce?
Galatasaray maçı ile aynı saatlerde oynanan Borussia M.Gladbach vs. RB Leipzig maçının takım listesi. Görüldüğü üzere Leipzig ve Nagelsmann kendi rutinlerinin dışına çıkarak 4-4-2’ye dönmüş durumda. Bunun nedeni rakibe göre oyun formatını düzenlemek. Yani diziliş nedir? Önemsizdir!! Geyiğinin gerçeği yansıtmadığının açık bir göstergesi tabi ama benim bu noktada bu maça geçmemin nedeni 4-1-4-1 temelli bir oyunun sakıncaları ve bu oyunun uğrattığı aleyhe tahribat sonrası çözüm önerisi… Daha kısa bir değişle “4-4-2 ne yha!! Kimse onu kullanmıyor yha” hönkürmesine kendimce cevap vermek istemem…
Julian Nagelsmann yeni nesil Alman teknik direktörlerde sıkça gördüğümü 3-1-4-2 kullanımını son derece radikalleştirmiş bir teknik direktör. Bazı zamanlarda merkezdeki 4’lü orta sahayı beksiz kullanmışlığı var ancak bu noktada yani dünkü maçta yaptığı bir şeyi ısrarla dile getirmek istiyorum.
4-4-2 denince akla gelen, genel kanı çift forvetli bir sistem olmasından dolayı çok hücumu bir yapıda olduğu ve merkezdeki iki orta saha oyuncusuna çok yük bineceği.
Bu ilginç bir teori ancak gerçekte uzaktan yakından ilgisi olmadığını da söylemekte yarar görüyorum. Çünkü 4-2-3-1’i savunan insanların merkezdeki tandemi 4-4-2’de dert etmesini aklım almıyor. Bu yüzden yakın zamandaki iki farklı ligdeki iki farklı örnekle yolu açıp sonunda 2011-12 sezonundan bir ufak kuple ile konuyu kendimce sonlandıracağım.
Julian Nagelsmann, Borussia M.Gladbach maçında 4-4-2’yı kullanırken merkezdeki isimlere dikkatinizi çekmek istiyorum.
Konrad Laimer ve Kevin Kampl…
İki oyuncuda sanılanın aksine daha doğrusu merkezdeki oyuncuların olması gerektiğinin düşünüldüğü fiziksel özelliklerin aksine son derece naif adamlar. Çünkü futbol oyunu, boks gibi değildir. Bugün Manchester City orta sahanın boy ortalaması 1.70… Bunların unutulduğu bir futbol coğrafyasında bu ligin basitliği beni şaşırtmıyor açıkçası. Dahası Nzonzi ve Seri ikilisinin yumuşak kalmasından bahsediliyor ki evlere şenlik…
Bizim ülkemizde bu iki oyuncudan kurulacan merkez orta saha ikilisi topa tutulacak iken son derece tempolu oynayan Borussia M.Gladbach karşısında maçı 3-1’e getirmesi bir yana üzerine topa sahipte olan RB Leipzig olması şaşırtabilir insanları. Sonuçta orada yani orta saha merkezinde fizikli, kalıp oyuncular gerekli.
Kameralarımızı İspanya’ya La Liga’ya çevirdiğimizde orada bizi 4-4-2’nin en iyi uygulayacılarından biri olan Atletico Madrid ne yapıyor?
Bu sezona Koke – Saul ikilisi ile başladılar. Hatta onlarda ilk maçta 3’lüye dönmüş durumdalar. Ancak daha çok 4’lü savunma kullanacaklardır. Koke – Saul ikilisi ilede kurulsa orta saha laf edecek bir ton adam tanımaktayım son tahlilde..
Yani bunca laf kalabalığının sebebi 4-4-2 oynamak için merkezdeki oyuncuların ciğersiz, çiğ etle beslene, maçtan önce karanlık bir odada tutulan siyahi bir oyuncu olması gerektiğine dair inanışın gerçeği yansıtmadığını anlatmak…
Savunma takım halinde yapılır. Bloklar birlikte hareket ederse doğru şekilde rakibi savunabilirsin. Bizim ülkemizde hücum gibi savunmada tamamen oyuncu performanslarına bağlı olduğu için bu gerçeğin unutulması da çok normal…
Bu görüntü 2018 Dünya kupasından.
4-4-2 takımı olan İsveç’in yaptığı ön olan baskısı ve alan parselasyonunu gösteriyor. Bir çok değişik örnek veriyorum ki bunun belli bir yerle, ülkeyle, ligle, takımla sınırlı olmadığı daha net anlaşılsın. Tüm bunları yazmanın sonucu da 4-4-2’ye dönüşün gerekliliği esasında…
Geçenlerde Goal.com bir Pep Guardiola röportajı yayınladı.
Burada Pep Guardiola, Galatasaray’ın oynamaya çalıştığı ama kötü bir taklitten öteye gidemediği pozisyon oyunu ve 4-4-2 için şöyle dedi ;
Galatasaray’ın merkezdeki Nzonzi ve Seri ikilisi ile 4-4-2 oynaması çok kolay. Sorunun kanatlarda olduğu düşünebilir ancak orada da 2011-12 sezonunda yaptığı gibi iki advanced playmaker ile oynayabilir. Çünkü, savunmanın 4-4-2’de ki anlamı adama değil alana karşı yapılan savunmadır.
Bu görüntü takımın oyun kurmak için alanı boşalttığı anda ortaya çıkan bir görüntü.
Aradaki boşluk o kadar fazla ki bu durumda Nzonzi ya kanat beklerine dönüyor ya da uzun oynuyor.
Nzonzi takımın holding orta sahası olarak hücuma çıkarken oyunu geride kurmalı, savunma yaparken bir stoper edasıyla olmasa bile savunmanın 3. Stoperi gibi davranması bekleniyor rolü gereği. Ancak topla çıkmak için bu kadar zahmete girmiş takımın şu görüntüsü ibretliktir.
Burada eğer Belhanda’yı merkeze çekerek ikinci bir pas istasyonu oluşturmak istiyorsanız geçmiş olsun. Çünkü, Nzonzi merkezdeki iki oyuncunun geri gelip oyun kurulumuna yardımcı olmaması için alındı. Holding’lerden bahsederken buna değinmiştim. Fatih Terim ve kurmayları özellikle deplasmanda rakibi açmanın yolunun onları üzerine çekmek kısacası pozisyon oyunu oynamak olduğuna kanaat getirmişler getirmesine ancak bu oyunu oynamak için doğru donanıma sahip olmadıkları gibi rakibin ön alanındaki oyuncular rakibe basarken arkada kalan 4’lü iki blok hiç kıpırdamıyor. Üsteki görüntüde görüldüğü gibi Galatasaray’ın stoperleri ile öndeki oyuncuları arasındaki alan Kayserispor’lu oyuncuların kontrolü altında.
Pozisyon oyununa bir örnek. İki stoperin arasındaki mesafeye dikkat çekmek istiyorum. Luyindama ve Marcao’nun arasında mesafe ile yakından uzaktan ilgisi olmadığını göreceksiniz. Dahası Holding yani Fernandinho topla çıkarken merkezdeki iki orta sahanın konumlanmasına bakınız.
Bu bir bilgisayar oyunu oynamak isteyip, o oyunu kaldırmayacak bir bilgisayarda defalarca oyunu kurmayı denemeye benziyor. Sonucun hüsran olacağını söylememe gerek yok. Hocanın bir orta saha talebi, Seri’den sonra üçüncü bir pas istasyonu ise bu da ilginç bir tercih olur.
Çünkü normalde bu oyunu kendine ilk edinen takımlar, üçüncü bölgede yedikleri baskı sonrası sahaya yayılma biçimleri değişir.
Bu iki örnek farklı iki takıma ait.
Pep Guardiola’nın Manchester City’si. Julian Nagelsmann’ın Hoffeinheim’ı.
İki farklı futbol kültürü üzerinden iki farklı oyun yorumu. Daha doğrusu oyun kurulumu ve set hücumu için yerleşim. Stoperlerin arasına bir çapanın girdiği günümüz dünyasında, oluşan bu 5’li bloğun önündeki 4’lü blok ile kendi ikinci bölgesi içinde baskı yaptığı anda yeteri kadar oyuncu ile hücum edemiyorsan böyle bir defans hattına karşı bu durum gole gitmeni zorlaştırıyor. Üzerine birde rakibin baskısı ile kazandığı toplarla direkt hücuma kalktığı anda az adamla yaklanıyor ve gol yeme olasılığın artırıyor.
Bu iki takımda topu kaptırdığı andan itibaren sistematik olarak pres yapıyor.
Ancak bu sistematik presi Galatasaray futbol takımının yapması mümkün değil. Hem ön taraftaki oyuncuların oyun yapıları hemde yaşları dolayısıyla bu presi yapmaları zor. Bu yüzden 4-4-2’nin gerekliliğini savunmaktayım. Çünkü 4-4-2’de topun arkasına geçip oyunu ikinci bölgede kilitleyip kendi birinci bölgesine taşmasına izin vermemek üzerine bir savunma sistemi kurulur. Ayrıca, öğrenmesi kolaydır zira Pep Guardiola’nın dediği gibi oyuncuların üzerinde ekstra roller yoktur. Savunma blok halinde yapılır.
Fatih Terim’in ve kurmaylarının daha önce atladığı bir şey olduğunu söylemiştim. Onun tekrar ederek başlayayım.
Babel son kanada deplase olması gerekirken merkeze geliyor. Nzonzi’nin yapacağı tek şey sol bek pas atmak. Başka bir seçeneği yok dahası tek çizgi halindeki 4’lü Kaysersispor savunmasının en solunda Diagne var. Yani galatasaray, geride oyun kurmaya o kadar çok kafa yoruyor ki hücum edecek oyuncu bulamıyor.
Bu yukarıdaki video öncesi oyun kurulumu başlamadan takımın aldığı pozisyon.
Feghouli, Ömer ve Belhanda 3’lü bir çizgi oluşturmuş durumdalar. Ekran görünmeyen bölümünde Nagatomo var. Karşı tarafta ise Mariano… İki stoperin arası neredeyse 20 metre ve Kayserispor iki stopere değil Nzonzi’ye baskı yapıyor. En başta söylediğim gibi oyunu bozmanın yolu pas trafiğinin ortasındaki holding’e baskı yapmak. Böylece merkezdeki diğer iki oyuncuda oyun kurulumu için geriye gelecek ve topla çıksalar bile iki 4’lü bloğun arasında kalacaklar.
Pozisyon oyunun temelinde yatan pas organizasyonu için gerekli şey iki stoper + bir deep lying playmaker değildir. Bunun için takımın tamamının belirli bölgelerde kalması şarttır. Dahası rakibi kendi sahasına çekmek için sahte koşular yapılır topla birlikte. Bir kanada atılan topta rakibi savunma olarak yerleşene kadar oraya bastırılır ve sonra tekrar geri dönülür. Bu şekilde stoperlerin yarı sahaya geçmesi daha kolaylaşır ve takım boyu daha rahat bir şekilde kısaltılabiliyor.
Tüm bu saydıklarımın ardından hala 4-3-3 oynamak isteyen varsa keyfi bilir.
Çünkü, Galatasaray ileride pres yapabilecek oyuncu profiline sahip değil. Geriden oyun kurmak için bu oyuna yatkın bir orta saha oyuncusu seçmenin yeterli olacağını düşünmek komedi. Çünkü, beklerinde bu oyuna katkısı gerekiyor. Mariano’nun bu oyun yatkınlığını yok saymıyorum ancak savunma bazında bu oyunun savunma dönüşünü yapabilecek fiziksel yeterliliğe sahiptir. Oradaki diğer aday Linnes ise oyun kurulumuna etkisi Mariano kadar değil.
Diğer kanatta ise Yuto Nagatomo’nun durumu belli.
Onun bonservisi için 2 milyon euro vermek yerine daha genç bir oyuncuya bu 2 milyon euroyu vermek daha mantıklıydı.
N’zonzi’nin pas oyununa katkısı, Sevilla gibi bek konusunda bir dünya markası olması gibi etmenlerin yanında önünde Banega gibi bir advanced playmaker ile oynaması pozisyon oyunu için eliniz güçlendirecek biri olabilir ama 3’lü orta saha oynamak için verilen imtiyazlar oyunu ileriye taşımıyor.
Merkezdeki Seri, Favre’nin 4-3-3’ünde etkili olmuş olabilir ancak Favre onu kendi kalesinden uzak tutmaya özen göstermişti. Aynı Belhanda gibi.
İki farklı takımın oyun kurulumu sırasındaki duruşu.. City’nin Chelsea karşısındaki oyun kurulumu. Pozisyon oyununa çok iyi bir örnek ancak asıl dikkat edilmesi gereken yer stoperlin arasındaki mesafe. Bu mesafe ile diğer resimdeki Galatasaray stoperlerinin arasındaki mesafeye bakınca aslında oynanmak istenen oyuna ne kadar uzak olunduğu görülebilir.
Galatasaray oyun kurulumu esnasındaki dağınıklığı hücuma alanına geçtiğinde de devam ediyor. Set hücumu için yeterince oyuncusu olmadığından dolayı (oyunu kurmak için Belhanda’nın da dahil olduğu 3 orta saha) kenar ortalarına kalıyor iş. Kenar ortalarının da bir işe yaramadığı zamanlarda bireysel yeteneklerin ayaklarına bakıyor Galatasaray.
Bunun nedenlerini yukarıda sıraladım.
Bu tip bir oyunda, yani pozisyon oyunu oynamaya çalışan takımlarda orta saha oyuncuları oyun kurulumuna yardımcı olmaz. Aksine topu 3. Bölgede efektif kullanmak üzerine yoğunlaşırlar. Galatasaray da ise bu uygulanmak istenen sistem o kadar yüzeysel incelenmiş ki bir çok detay atlanmış. Bu detayların başında da oyun kurulumu için 3 orta saha oyuncusununda etkili alana gelmesi, topu alması ve oyun kurulumuna destek olması var.
Dahası bu 3 orta saha oyuncusu baskı yerse stoperlerin uzun oynaması ve ya 3 orta saha oyuncusunun dribling yapması gerekiyor. Planın işlememe nedenlerinden biride Galatasaray’a karşı hem içeride hem dışarıda bir çok rakibin geride alan bırakmadan oyunu dikte etmesi. Galatasaray’ın ise oyun kuracağım diye ileride çoğalamaması.
Burada, bu alandaki devasa boşluğun sebebi yukarıda ince düşünülmemiş bu sistem tezimin kanıtı niteliğinde. Şu görüntüden onlarca farklı dakikalarda gösterebilirim.
En nihayetinde, kompakt bir yapıya bürünemeyen, merkezde Belhanda’nın ekstra koşuları yapmadığı, Babel’in kanattan daha çok merkeze kaydığı, hücum ederken istediği gibi çoğalamayan, bunun yanında rakip sahaya yerleşirken sorunlar yaşayan, pozisyon oyunu oynamak için rakibini üzerine çekmesi gerekirken rakibin sadece iki kişiyle stoperlerine ve daha çok Nzonzi’nin bölgesine pres yaparak oyun kurulumu için illa iki 8 numaranın varlığına ihtiyaç duyan bu sistemin çöktüğü bir gerçek.
Son olarak şu görüntü ile bitireyim.
Set hücumunun ne kadar kötü yapıldığının bir göstergesi olarak şurada dursun.
Pozisyon sırasında Kayserispor 9 kişi ve 10 dakikadır 9 kişi oynuyor.
Top Belhanda ile buluştuğunda saha yayılımına bir bakalım.
Galatasaray’lı oyuncular koşu halinde gibi ama aslında Adem Büyük dışında kimse koşmuyor. Görüntünün sağ alt köşesinde Babel var. Normalde merkeze doğru hızlanması gerekiyor. Çünkü Belhanda’nın o anda tek opsiyonu. Dahası pas açısı, önü her şey pozisyonun devamı için müsait. Ama Babel koşuyu yapmıyor. Aynı şekilde Merkezdeki Emre Mor’da topu ayağına istiyor ancak koşmaya başlaması gerekiyor… O da bunu yapmıyor.
Belhanda’nın arkasında Mariano var. Sanırım Fatih Terim bu pozisyondan sonra onu aldı. O da 9 kişi kalmış ve tam yerleşememiş rakibe karşı sayısal çoğunluk için Babel’in olduğu alana koşmalıydı. Babel merkeze, Mariano onun yerine en soldaki feghouli Half-space doğru devam etmeliydi. Bunların hiçbir olmadığı gibi Belhanda da o kadar kötü bir seçim yapıyor ki bu kadar kötü bir hücum ancak bu kadar kötü biter.
Ancak gerçek şu ki Galatasaray hücumları bunlar gibi onlarca basit hata ile dolu. Merkezdeki oyunculara gerekli pas açılarında durmayan hücum oyuncuları, alanı açmak için koşu yapmayan bekler, kötü pas tercihleri yapan oyun kurucular….
Galatasaray’ın bir seti hücum planı olmadığı için oyun 3. Bölgede tamamen doğaçlama devam ettiği için bu tip pozisyonlarda oyuncular alanı doğru kullanamıyor. Nihayetinde durum 1-1 iken rakip 9 kişi kalmışken 4 stoperin arasında sadece Adem Büyük kalmış oluyor..
Domain Details Page
bilardisimo.com
Bu görüntü maçın 84. dakikasından.
Galatasaray, rakibi Kayserisopor karşısında 11’e 9 sayısal üstünlük kurmuş durumda. Ancak saha içi dizilimden de anlayacağınız gibi 11’e 11’den bir farkı yok. Bundan 3 dakika sonra Ryan Babel’in, şansının da yardımı ile attığı golde de benzer bir pozisyon alma durumu mevcut.
Dahası; Belhanda ile başlayan bu atakta, sol taraftaki Emre Mor’un önünde bir boşluk var ancak Nzonzi burayı denemiyor. Oysa ki rakibe karşı 11’e 9 sayısal olarak üstün bir noktada, bu pasın denenmemesi şaşırtıcı. Çünkü bu pas denenmediği zaman merkezdeki iki oyuncu 3 stoperin arasında boşluk bulamıyor. Belhanda oyun kurulumu için geri geldiğinden ise henüz 3. bölgeye geçebilmiş değil. Diğer yetenek ayağı olan Feghouli ise topu istiyor; ancak yapabileceği bir şey yok. Çünkü doğru yerde değil.
Galatasaray maça 4-1-4-1 klasik dizilişi ile çıktı. Kayserispor ise yayıncı kuruluşun aksine 4-4-1-1 çıktı. Bunu yaparken Özellikle Henrique ve Umut ile birlikte stoperlere baskı yaptılar, ki İngiltere’de bu geriden oyun kurma oyunu nasıl durdurulur temalı beyin fırtınaları sonucu, 4-4-1-1’in bu oyunun bir kolunu kanadını kırdığı; ama asıl 3’lü savunma oynayıp derinde bekleyen takımların, daha doğrusu 3-1-4-2 gibi dizilen takımların forvetleri hem stopere hem de iki savunmacının önünde oynayan holdinglere yaptığı baskı ile bu oyunu bozabildiği sonucuna varıldı.
O gün bugündür bu oyunun panzehiri 4-4-1-1 veya 3-1-4-2…
Pep Guardiola ile Sarri, geçen sezon özellikle 3’lü oynayan takımlara karşı çok büyük sorun yaşadıklarını bir kaç basın toplantısında dile getirmişti. Yani bir nevi çözümü ortaya koyan takımların hakkını teslim etmişti.
Hikmet Karaman dünya futbolunu yakından takip eden, takdir ettiğim bir teknik direktör ve bu oyunun panzehiri konusunda da okur ve araştırır. Sadece o değil, Yücel İdiz de ilk hafta oynanan sezonun açılış maçında da 4-4-1-1 çıktı sahaya.
Galatasaray’ın 3 haftadır oynadığı rakiplerin tamamının 4-4-1-1 temelli bir futbol oynamaları tesadüf müdür sizce?
Galatasaray maçı ile aynı saatlerde oynanan Borussia M.Gladbach vs. RB Leipzig maçının takım listesi. Görüldüğü üzere Leipzig ve Nagelsmann kendi rutinlerinin dışına çıkarak 4-4-2’ye dönmüş durumda. Bunun nedeni rakibe göre oyun formatını düzenlemek. Yani diziliş nedir? Önemsizdir!! Geyiğinin gerçeği yansıtmadığının açık bir göstergesi tabi ama benim bu noktada bu maça geçmemin nedeni 4-1-4-1 temelli bir oyunun sakıncaları ve bu oyunun uğrattığı aleyhe tahribat sonrası çözüm önerisi… Daha kısa bir değişle “4-4-2 ne yha!! Kimse onu kullanmıyor yha” hönkürmesine kendimce cevap vermek istemem…
Julian Nagelsmann yeni nesil Alman teknik direktörlerde sıkça gördüğümü 3-1-4-2 kullanımını son derece radikalleştirmiş bir teknik direktör. Bazı zamanlarda merkezdeki 4’lü orta sahayı beksiz kullanmışlığı var ancak bu noktada yani dünkü maçta yaptığı bir şeyi ısrarla dile getirmek istiyorum.
4-4-2 denince akla gelen, genel kanı çift forvetli bir sistem olmasından dolayı çok hücumu bir yapıda olduğu ve merkezdeki iki orta saha oyuncusuna çok yük bineceği.
Bu ilginç bir teori ancak gerçekte uzaktan yakından ilgisi olmadığını da söylemekte yarar görüyorum. Çünkü 4-2-3-1’i savunan insanların merkezdeki tandemi 4-4-2’de dert etmesini aklım almıyor. Bu yüzden yakın zamandaki iki farklı ligdeki iki farklı örnekle yolu açıp sonunda 2011-12 sezonundan bir ufak kuple ile konuyu kendimce sonlandıracağım.
Julian Nagelsmann, Borussia M.Gladbach maçında 4-4-2’yı kullanırken merkezdeki isimlere dikkatinizi çekmek istiyorum.
Konrad Laimer ve Kevin Kampl…
İki oyuncuda sanılanın aksine daha doğrusu merkezdeki oyuncuların olması gerektiğinin düşünüldüğü fiziksel özelliklerin aksine son derece naif adamlar. Çünkü futbol oyunu, boks gibi değildir. Bugün Manchester City orta sahanın boy ortalaması 1.70… Bunların unutulduğu bir futbol coğrafyasında bu ligin basitliği beni şaşırtmıyor açıkçası. Dahası Nzonzi ve Seri ikilisinin yumuşak kalmasından bahsediliyor ki evlere şenlik…
Bizim ülkemizde bu iki oyuncudan kurulacan merkez orta saha ikilisi topa tutulacak iken son derece tempolu oynayan Borussia M.Gladbach karşısında maçı 3-1’e getirmesi bir yana üzerine topa sahipte olan RB Leipzig olması şaşırtabilir insanları. Sonuçta orada yani orta saha merkezinde fizikli, kalıp oyuncular gerekli.
Kameralarımızı İspanya’ya La Liga’ya çevirdiğimizde orada bizi 4-4-2’nin en iyi uygulayacılarından biri olan Atletico Madrid ne yapıyor?
Bu sezona Koke – Saul ikilisi ile başladılar. Hatta onlarda ilk maçta 3’lüye dönmüş durumdalar. Ancak daha çok 4’lü savunma kullanacaklardır. Koke – Saul ikilisi ilede kurulsa orta saha laf edecek bir ton adam tanımaktayım son tahlilde..
Yani bunca laf kalabalığının sebebi 4-4-2 oynamak için merkezdeki oyuncuların ciğersiz, çiğ etle beslene, maçtan önce karanlık bir odada tutulan siyahi bir oyuncu olması gerektiğine dair inanışın gerçeği yansıtmadığını anlatmak…
Savunma takım halinde yapılır. Bloklar birlikte hareket ederse doğru şekilde rakibi savunabilirsin. Bizim ülkemizde hücum gibi savunmada tamamen oyuncu performanslarına bağlı olduğu için bu gerçeğin unutulması da çok normal…
Bu görüntü 2018 Dünya kupasından.
4-4-2 takımı olan İsveç’in yaptığı ön olan baskısı ve alan parselasyonunu gösteriyor. Bir çok değişik örnek veriyorum ki bunun belli bir yerle, ülkeyle, ligle, takımla sınırlı olmadığı daha net anlaşılsın. Tüm bunları yazmanın sonucu da 4-4-2’ye dönüşün gerekliliği esasında…
Geçenlerde Goal.com bir Pep Guardiola röportajı yayınladı.
Burada Pep Guardiola, Galatasaray’ın oynamaya çalıştığı ama kötü bir taklitten öteye gidemediği pozisyon oyunu ve 4-4-2 için şöyle dedi ;
Daha önce bu konuda yazdığım bir yazıda Pep Guardiola’nın bugün mükemmel bir hale getirdiği City için harcadığı parayı ve zamanı anlatmıştım. Galatasaray gibi sürekli yarışan ve Manchester City gibi istediği her oyuncuyu alamayan takımlarda bu oyunu oynamak daha zordur. Pozisyon oyunu konusunda aşmış bir adam olan Pep Guardiola bile Savunma yapmak zorunda olduğunda topun arkasına 11 kişi olarak geçtiğinde 4-4-2’yi tercih ediyor. Bunun en büyük sebebi 4-4-2’nin alan parselasyonu konusunda muazzam bir diziliş olması.
Galatasaray’ın merkezdeki Nzonzi ve Seri ikilisi ile 4-4-2 oynaması çok kolay. Sorunun kanatlarda olduğu düşünebilir ancak orada da 2011-12 sezonunda yaptığı gibi iki advanced playmaker ile oynayabilir. Çünkü, savunmanın 4-4-2’de ki anlamı adama değil alana karşı yapılan savunmadır.
Bu görüntü takımın oyun kurmak için alanı boşalttığı anda ortaya çıkan bir görüntü.
Aradaki boşluk o kadar fazla ki bu durumda Nzonzi ya kanat beklerine dönüyor ya da uzun oynuyor.
Nzonzi takımın holding orta sahası olarak hücuma çıkarken oyunu geride kurmalı, savunma yaparken bir stoper edasıyla olmasa bile savunmanın 3. Stoperi gibi davranması bekleniyor rolü gereği. Ancak topla çıkmak için bu kadar zahmete girmiş takımın şu görüntüsü ibretliktir.
Burada eğer Belhanda’yı merkeze çekerek ikinci bir pas istasyonu oluşturmak istiyorsanız geçmiş olsun. Çünkü, Nzonzi merkezdeki iki oyuncunun geri gelip oyun kurulumuna yardımcı olmaması için alındı. Holding’lerden bahsederken buna değinmiştim. Fatih Terim ve kurmayları özellikle deplasmanda rakibi açmanın yolunun onları üzerine çekmek kısacası pozisyon oyunu oynamak olduğuna kanaat getirmişler getirmesine ancak bu oyunu oynamak için doğru donanıma sahip olmadıkları gibi rakibin ön alanındaki oyuncular rakibe basarken arkada kalan 4’lü iki blok hiç kıpırdamıyor. Üsteki görüntüde görüldüğü gibi Galatasaray’ın stoperleri ile öndeki oyuncuları arasındaki alan Kayserispor’lu oyuncuların kontrolü altında.
Pozisyon oyununa bir örnek. İki stoperin arasındaki mesafeye dikkat çekmek istiyorum. Luyindama ve Marcao’nun arasında mesafe ile yakından uzaktan ilgisi olmadığını göreceksiniz. Dahası Holding yani Fernandinho topla çıkarken merkezdeki iki orta sahanın konumlanmasına bakınız.
Bu bir bilgisayar oyunu oynamak isteyip, o oyunu kaldırmayacak bir bilgisayarda defalarca oyunu kurmayı denemeye benziyor. Sonucun hüsran olacağını söylememe gerek yok. Hocanın bir orta saha talebi, Seri’den sonra üçüncü bir pas istasyonu ise bu da ilginç bir tercih olur.
Çünkü normalde bu oyunu kendine ilk edinen takımlar, üçüncü bölgede yedikleri baskı sonrası sahaya yayılma biçimleri değişir.
Bu iki örnek farklı iki takıma ait.
Pep Guardiola’nın Manchester City’si. Julian Nagelsmann’ın Hoffeinheim’ı.
İki farklı futbol kültürü üzerinden iki farklı oyun yorumu. Daha doğrusu oyun kurulumu ve set hücumu için yerleşim. Stoperlerin arasına bir çapanın girdiği günümüz dünyasında, oluşan bu 5’li bloğun önündeki 4’lü blok ile kendi ikinci bölgesi içinde baskı yaptığı anda yeteri kadar oyuncu ile hücum edemiyorsan böyle bir defans hattına karşı bu durum gole gitmeni zorlaştırıyor. Üzerine birde rakibin baskısı ile kazandığı toplarla direkt hücuma kalktığı anda az adamla yaklanıyor ve gol yeme olasılığın artırıyor.
Bu iki takımda topu kaptırdığı andan itibaren sistematik olarak pres yapıyor.
Ancak bu sistematik presi Galatasaray futbol takımının yapması mümkün değil. Hem ön taraftaki oyuncuların oyun yapıları hemde yaşları dolayısıyla bu presi yapmaları zor. Bu yüzden 4-4-2’nin gerekliliğini savunmaktayım. Çünkü 4-4-2’de topun arkasına geçip oyunu ikinci bölgede kilitleyip kendi birinci bölgesine taşmasına izin vermemek üzerine bir savunma sistemi kurulur. Ayrıca, öğrenmesi kolaydır zira Pep Guardiola’nın dediği gibi oyuncuların üzerinde ekstra roller yoktur. Savunma blok halinde yapılır.
Fatih Terim’in ve kurmaylarının daha önce atladığı bir şey olduğunu söylemiştim. Onun tekrar ederek başlayayım.
Babel son kanada deplase olması gerekirken merkeze geliyor. Nzonzi’nin yapacağı tek şey sol bek pas atmak. Başka bir seçeneği yok dahası tek çizgi halindeki 4’lü Kaysersispor savunmasının en solunda Diagne var. Yani galatasaray, geride oyun kurmaya o kadar çok kafa yoruyor ki hücum edecek oyuncu bulamıyor.
Bu yukarıdaki video öncesi oyun kurulumu başlamadan takımın aldığı pozisyon.
Feghouli, Ömer ve Belhanda 3’lü bir çizgi oluşturmuş durumdalar. Ekran görünmeyen bölümünde Nagatomo var. Karşı tarafta ise Mariano… İki stoperin arası neredeyse 20 metre ve Kayserispor iki stopere değil Nzonzi’ye baskı yapıyor. En başta söylediğim gibi oyunu bozmanın yolu pas trafiğinin ortasındaki holding’e baskı yapmak. Böylece merkezdeki diğer iki oyuncuda oyun kurulumu için geriye gelecek ve topla çıksalar bile iki 4’lü bloğun arasında kalacaklar.
Pozisyon oyunun temelinde yatan pas organizasyonu için gerekli şey iki stoper + bir deep lying playmaker değildir. Bunun için takımın tamamının belirli bölgelerde kalması şarttır. Dahası rakibi kendi sahasına çekmek için sahte koşular yapılır topla birlikte. Bir kanada atılan topta rakibi savunma olarak yerleşene kadar oraya bastırılır ve sonra tekrar geri dönülür. Bu şekilde stoperlerin yarı sahaya geçmesi daha kolaylaşır ve takım boyu daha rahat bir şekilde kısaltılabiliyor.
Tüm bu saydıklarımın ardından hala 4-3-3 oynamak isteyen varsa keyfi bilir.
Çünkü, Galatasaray ileride pres yapabilecek oyuncu profiline sahip değil. Geriden oyun kurmak için bu oyuna yatkın bir orta saha oyuncusu seçmenin yeterli olacağını düşünmek komedi. Çünkü, beklerinde bu oyuna katkısı gerekiyor. Mariano’nun bu oyun yatkınlığını yok saymıyorum ancak savunma bazında bu oyunun savunma dönüşünü yapabilecek fiziksel yeterliliğe sahiptir. Oradaki diğer aday Linnes ise oyun kurulumuna etkisi Mariano kadar değil.
Diğer kanatta ise Yuto Nagatomo’nun durumu belli.
Onun bonservisi için 2 milyon euro vermek yerine daha genç bir oyuncuya bu 2 milyon euroyu vermek daha mantıklıydı.
N’zonzi’nin pas oyununa katkısı, Sevilla gibi bek konusunda bir dünya markası olması gibi etmenlerin yanında önünde Banega gibi bir advanced playmaker ile oynaması pozisyon oyunu için eliniz güçlendirecek biri olabilir ama 3’lü orta saha oynamak için verilen imtiyazlar oyunu ileriye taşımıyor.
Merkezdeki Seri, Favre’nin 4-3-3’ünde etkili olmuş olabilir ancak Favre onu kendi kalesinden uzak tutmaya özen göstermişti. Aynı Belhanda gibi.
İki farklı takımın oyun kurulumu sırasındaki duruşu.. City’nin Chelsea karşısındaki oyun kurulumu. Pozisyon oyununa çok iyi bir örnek ancak asıl dikkat edilmesi gereken yer stoperlin arasındaki mesafe. Bu mesafe ile diğer resimdeki Galatasaray stoperlerinin arasındaki mesafeye bakınca aslında oynanmak istenen oyuna ne kadar uzak olunduğu görülebilir.
Galatasaray oyun kurulumu esnasındaki dağınıklığı hücuma alanına geçtiğinde de devam ediyor. Set hücumu için yeterince oyuncusu olmadığından dolayı (oyunu kurmak için Belhanda’nın da dahil olduğu 3 orta saha) kenar ortalarına kalıyor iş. Kenar ortalarının da bir işe yaramadığı zamanlarda bireysel yeteneklerin ayaklarına bakıyor Galatasaray.
Bunun nedenlerini yukarıda sıraladım.
Bu tip bir oyunda, yani pozisyon oyunu oynamaya çalışan takımlarda orta saha oyuncuları oyun kurulumuna yardımcı olmaz. Aksine topu 3. Bölgede efektif kullanmak üzerine yoğunlaşırlar. Galatasaray da ise bu uygulanmak istenen sistem o kadar yüzeysel incelenmiş ki bir çok detay atlanmış. Bu detayların başında da oyun kurulumu için 3 orta saha oyuncusununda etkili alana gelmesi, topu alması ve oyun kurulumuna destek olması var.
Dahası bu 3 orta saha oyuncusu baskı yerse stoperlerin uzun oynaması ve ya 3 orta saha oyuncusunun dribling yapması gerekiyor. Planın işlememe nedenlerinden biride Galatasaray’a karşı hem içeride hem dışarıda bir çok rakibin geride alan bırakmadan oyunu dikte etmesi. Galatasaray’ın ise oyun kuracağım diye ileride çoğalamaması.
Burada, bu alandaki devasa boşluğun sebebi yukarıda ince düşünülmemiş bu sistem tezimin kanıtı niteliğinde. Şu görüntüden onlarca farklı dakikalarda gösterebilirim.
En nihayetinde, kompakt bir yapıya bürünemeyen, merkezde Belhanda’nın ekstra koşuları yapmadığı, Babel’in kanattan daha çok merkeze kaydığı, hücum ederken istediği gibi çoğalamayan, bunun yanında rakip sahaya yerleşirken sorunlar yaşayan, pozisyon oyunu oynamak için rakibini üzerine çekmesi gerekirken rakibin sadece iki kişiyle stoperlerine ve daha çok Nzonzi’nin bölgesine pres yaparak oyun kurulumu için illa iki 8 numaranın varlığına ihtiyaç duyan bu sistemin çöktüğü bir gerçek.
Son olarak şu görüntü ile bitireyim.
Set hücumunun ne kadar kötü yapıldığının bir göstergesi olarak şurada dursun.
Pozisyon sırasında Kayserispor 9 kişi ve 10 dakikadır 9 kişi oynuyor.
Top Belhanda ile buluştuğunda saha yayılımına bir bakalım.
Galatasaray’lı oyuncular koşu halinde gibi ama aslında Adem Büyük dışında kimse koşmuyor. Görüntünün sağ alt köşesinde Babel var. Normalde merkeze doğru hızlanması gerekiyor. Çünkü Belhanda’nın o anda tek opsiyonu. Dahası pas açısı, önü her şey pozisyonun devamı için müsait. Ama Babel koşuyu yapmıyor. Aynı şekilde Merkezdeki Emre Mor’da topu ayağına istiyor ancak koşmaya başlaması gerekiyor… O da bunu yapmıyor.
Belhanda’nın arkasında Mariano var. Sanırım Fatih Terim bu pozisyondan sonra onu aldı. O da 9 kişi kalmış ve tam yerleşememiş rakibe karşı sayısal çoğunluk için Babel’in olduğu alana koşmalıydı. Babel merkeze, Mariano onun yerine en soldaki feghouli Half-space doğru devam etmeliydi. Bunların hiçbir olmadığı gibi Belhanda da o kadar kötü bir seçim yapıyor ki bu kadar kötü bir hücum ancak bu kadar kötü biter.
Ancak gerçek şu ki Galatasaray hücumları bunlar gibi onlarca basit hata ile dolu. Merkezdeki oyunculara gerekli pas açılarında durmayan hücum oyuncuları, alanı açmak için koşu yapmayan bekler, kötü pas tercihleri yapan oyun kurucular….
Galatasaray’ın bir seti hücum planı olmadığı için oyun 3. Bölgede tamamen doğaçlama devam ettiği için bu tip pozisyonlarda oyuncular alanı doğru kullanamıyor. Nihayetinde durum 1-1 iken rakip 9 kişi kalmışken 4 stoperin arasında sadece Adem Büyük kalmış oluyor..
Üzerinde kafa yoralım biraz. Arkadaş beni ikna etti. Pozisyon temelli oyun için yeterli değiliz. Hem oyuncu yapısı açısından hem de hemde sahaya yerleşim açısından.
Bizim için en ideal formasyon 4-4-2. Özellikle Belhanda'yı sola atarak oynayacağımız bir 4-4-2 faydalı olabilir ki Favre Nice zamanında bu şekilde verim almıştı.
Bizim için en ideal formasyon 4-4-2. Özellikle Belhanda'yı sola atarak oynayacağımız bir 4-4-2 faydalı olabilir ki Favre Nice zamanında bu şekilde verim almıştı.
Bilmiyorum da bu 4-1-4-1 kesinlikle bize uygun bir sistem değil, Babel'i orta sahanın solu gibi kullanmak saçmalık bu adamı rakip kaleye yakın tutmamız gerekiyor hatta kanat görevlerinden arındırıp 2. forvet gibi oynaması gerekiyor
Marcao ve Luyindama geriden çok rahat top çıkarabilecek oyuncularken bir de Nzonzi 'yi buraya gömmeye hiç gerek yok üstüne üstlük Nzonzi geri gittiği zaman beklerimiz de ileri çıkmıyor ki boşu boşuna hücumda 3 kişi eksik kalıyoruz
Nasıl ki Belhanda ve Feghouli topu kullanan merkeze yakın oynayan adamlarsa Babel ve Falcao'yu da rakip kaleye en yakın yerde konumlandırmamız gerekiyor bu adamlara maç boyu sadece 1 tane pozisyon hazırlasan bile sana maçı kazandırabilecek oyuncular
Marcao ve Luyindama geriden çok rahat top çıkarabilecek oyuncularken bir de Nzonzi 'yi buraya gömmeye hiç gerek yok üstüne üstlük Nzonzi geri gittiği zaman beklerimiz de ileri çıkmıyor ki boşu boşuna hücumda 3 kişi eksik kalıyoruz
Nasıl ki Belhanda ve Feghouli topu kullanan merkeze yakın oynayan adamlarsa Babel ve Falcao'yu da rakip kaleye en yakın yerde konumlandırmamız gerekiyor bu adamlara maç boyu sadece 1 tane pozisyon hazırlasan bile sana maçı kazandırabilecek oyuncular
Şunu da yazayım. Yazıyı okuyunca şunu düşündüm. Pozisyon oyunu için elimizdeki en iyi oyuncu J. M Seri. Her ne kadar berbat başlasada oynadığı 3 maçta en iyi yerleşim yapan oyuncu oydu. Ayrıca maalesef hem yerleşim yapmamız hem de stoperlerden kaynaklanan sorunlar nedeniyle rakip sahayı geçmekte ve oyunu kurmakta sıkıntı yaşıyoruz. Beklerinde kötü olduğunu düşünürsek bu adamın bu kadar kötü performans göstermesi bizim pozisyon oyununu oynayamadığımız içindir. Yani bu oyun tarzımız bu adamı kötü gösteriyor.
Muslera
Mariano Luyindama Marcao Nagatomo
Feghouli Nzonzi Seri Belhanda
Falcao Babel
Muslera
Mariano Luyindama Marcao Nagatomo
Feghouli Nzonzi Lemina Belhanda
Falcao Babel
Hangisi ?
Seri/Lemina'dan dışarıda kalan ve Andone ne olacak?
Mariano Luyindama Marcao Nagatomo
Feghouli Nzonzi Seri Belhanda
Falcao Babel
Muslera
Mariano Luyindama Marcao Nagatomo
Feghouli Nzonzi Lemina Belhanda
Falcao Babel
Hangisi ?
Seri/Lemina'dan dışarıda kalan ve Andone ne olacak?
2011-12 sezonundaki kısıtlı kadroya rağmen şiir gibi bi takımdık.
şimdiki isimler çok daha üst düzey, 4-4-2'ye dönersek belki bundan sonraki maçlarda ligde mağlup bile olmayız
şimdiki isimler çok daha üst düzey, 4-4-2'ye dönersek belki bundan sonraki maçlarda ligde mağlup bile olmayız
şu konuda çok haklısın , oyun kurarken boş alanlara koşu yapan ve alan savunmasından kurtulan oyuncu sayımız çok az.
hal böyle olunca hızlı atağa çıkamıyoruz.rahip sadece defansif orta sahamıza baskı yaparak oyun kurmamıza engel oluyor.
tudor'un bu mottosuna hayrandım.
topsu oyunda alan değiştirmeyen , boş alanlara koşmayanlara forma vermiyordu.
selçuk bile deli gibi sağa sola boş alana koşular yapıyordu.
tam olarak şablonu oturtmadan 3 lü stoper formasyonuna geçmesi bizi bitirdi.
henüz oyuncularımız buna hazır değildi. 442 yada 4231 ile devam etseydik bu puan kayıpları olmazdı.
Fatih hoca hala baskılı ve alan parselleyen takım şablonu oluşturamadı.
şu an istediğine yakın bir takımımız var sadece bekler eksik.
ben fatih hoca'ya bir sene daha süre verilmesi taraftarıyım.
bekleri de değişitrdik mi istediği oyunu yansıtabilecek bir takım olacağız diye düşünüyorum.
hal böyle olunca hızlı atağa çıkamıyoruz.rahip sadece defansif orta sahamıza baskı yaparak oyun kurmamıza engel oluyor.
tudor'un bu mottosuna hayrandım.
topsu oyunda alan değiştirmeyen , boş alanlara koşmayanlara forma vermiyordu.
selçuk bile deli gibi sağa sola boş alana koşular yapıyordu.
tam olarak şablonu oturtmadan 3 lü stoper formasyonuna geçmesi bizi bitirdi.
henüz oyuncularımız buna hazır değildi. 442 yada 4231 ile devam etseydik bu puan kayıpları olmazdı.
Fatih hoca hala baskılı ve alan parselleyen takım şablonu oluşturamadı.
şu an istediğine yakın bir takımımız var sadece bekler eksik.
ben fatih hoca'ya bir sene daha süre verilmesi taraftarıyım.
bekleri de değişitrdik mi istediği oyunu yansıtabilecek bir takım olacağız diye düşünüyorum.
Ben de sezon başından beri 4-4-2 ye geçmemiz gerektiğini, possession oynamaya uygun olmadığımızı düşünüyordum ama yazar çok net kanıtlar sunmuş ve füzelemiş resmen 
Ben de beklerle uçacağımızı düşünüyordum ama son dönemde iyice karamsarlaşmaya başladım. Oldukça karmaşık bir sistem ve maalesef hocanın bunu iyi yansıtabileceği sinyallerini almıyorum. Çünkü bu takım iki yıldır benzer sorunları yaşıyor, takım farklı dizilişe geçse de alanı parsellemeyi bilmeli fakat bunu çok çok az gördük aklıma sadece geçen seneki Trabzonspor maçı geliyor.
Belhanda'yı direk sol kanat Babel'i direk forvet yapmaktan ziyade
Feghouli-------Belhanda
----------Babel----------
----------Falcao----------
Hücum dörtlüsü ile oynayabiliriz bence, Babel SF rolünde Belhanda ve Feghouli de sağ/sol ofansif orta saha rolünde oynar merkezden atak etmeye bakarız. Zamanında buna benzer bir dizilişi Hamzaoğlu Burak ve Umut ile kullanmıştı gayet de iş görmüştü bu ikili ileride şimdi Babel ve Falcao ile neden yapamayalım ki bunu ?----------Babel----------
----------Falcao----------
Çünkü eskisi gibi elimizde kanatlardan rakibi çürütecek Bruma-Rodrigues veya Onyekuru yok elimizdeki beklere güvenip de kesinlikle kanatlardan hücum planı kurmam
4-4-2 oynayabiliriz şu tarzda tam olarak yedekleri ile birlikte
Muslera
Mariano Luyindama Marcao Nagatomo
Feghouli Nzonzi Lemina Belhanda
Falcao Babel
Okan
Şener Donk Ahmet Ömer/Emre
Emre Mor Seri Taylan Jimmy
Andone Adem
Muslera
Mariano Luyindama Marcao Nagatomo
Feghouli Nzonzi Lemina Belhanda
Falcao Babel
Okan
Şener Donk Ahmet Ömer/Emre
Emre Mor Seri Taylan Jimmy
Andone Adem
Teknik ekip leş demekki senelerdir taktik teknik oturtmayi beceremediler
------------------------Muslera----------------------
Mariano------Luyi--------------Marcao-------Naga
Lemina------Nzonzi---------Seri----------Belhanda
----------------------Feghouli-----------------------
-----------------------Falçao-------------------------
Gol atamayız ama takımdaki en iyi oyuncuları koyunca böyle bir takım çıkıyor ortaya
Mariano------Luyi--------------Marcao-------Naga
Lemina------Nzonzi---------Seri----------Belhanda
----------------------Feghouli-----------------------
-----------------------Falçao-------------------------
Gol atamayız ama takımdaki en iyi oyuncuları koyunca böyle bir takım çıkıyor ortaya
Favre Belhanda'yı sola atarak değil Balotelli'nin yanına 2.forvet olarak koyduğunda verim almıştı. Orta saha ikilisi Seri-Cyprien idi.
sürekli birilerinin gidip gelmesi her sene sil baştan sistemi düzenlemek demek. Fernando için stoperlerin arasına çok giriyor dedik ama nzonzi de öyle. defans hattı biraz geride kalıyor sebebi biraz da diagneydi. ileride tempolu bir oyun oynanmıyor bekler ileri çıksa dönemiyor 4-4-2 oynama isteği olduğu için zaten andone geldi.Babel biraz daha çizgiye basmalı ki sol iç orta saha ceza sahasına yaklaşsın içeri girerse yuto zaten katkı veremiyor sol iç orta sahayı da kitlerler sol taraf sıkışır. bakalım kasımpaşa maçı dizilişi oyun planı nasıl olacak.